22 februari 1887
Brief van [?] Van Buuren en mevr. M. van Buuren-van Heutsz aan Mimi. Dubbel velletje postpapier, waarvan blz. 1 en 3 beschreven. (M.M.)
Groningen 22 Februari 1887
Geachte Mevrouw
Hoewel U persoonlijk onbekend kunnen wij ons niet weêrhouden U een blijk van deelneming te doen toekomen by uw treffend verlies.
Uw overleden echtgenoot was sedert jaren onze letterkundige huisvriend en in gedachten leefden we menig uur met hem voort, slechts betreurende dat hem zoo weinig recht wedervaren is.
Kan iets u troosten Mevrouw, over het verlies dat gij leedt, laat het dan zijn de bewustheid dat Multatuli nog na vele jaren en geslachten zal geëerd worden als de namen zijner miskenners reeds volkomen onbekend zyn.
Ongetwijfeld zult Gij van velen in Holland betuigingen van deelneming erlangen; jong-Holland heeft eene zware schuld van dankbaarheid aan Multatuli. Bij die velen zoû zeker een eenigszins nader bericht omtrent den laatsten levenstyd des Meesters welkom zijn. Heeft hij geleden? Wat sprak en dacht hij de laatste weken? Zeker zyn er velen die met ons op beantwoording zulker vragen hopen; misschien kunt gij die hoop vervullen.
Ontvang, geachte Mevrouw, de betuiging van onze hartelyke deelname en den wensch dat ge de kracht zult hebben om ook dit ‘vele te dragen’ als M. zelf zyn leed droeg.
Uw Dienstwillige
Van Buuren
Kapitein
Mathilde van Buuren-Van Heutsz