volledige werken • werken | Multatuli.online

Heden morgen om half acht werd er aan onze slaapkamer geklopt. juist op een zeer ongelegen oogenblik! Ik keerde mij half om, ja, we hadden goed gehoord... er werd nog eens geklopt. Ik stond in allerijl op.

- Dat zal de briefbesteller zijn zeide D.

Dat had ik ook gedacht: en wel met een aangeteekenden brief. Anders legt hij maar in de voorkamer neer als wij nog niet op zijn. En we zagen zoo uit nr een aanget. brief! reeds zoolang geleden had D. 2½ vel kopij gezonden aan Waltman waarvoor wij per omgaande het honorarium verwachten. maar we konden blijven wachten. Snel schoot ik een rok aan, opende de deur... weg was hij. Ik ging nr de voorkamer en zag door het venster, en zag juist nog de roode rand van des briefbestellers pet.

- Ja hij is 't wel geweest, denk ik - zeide ik tot Dek. maar hij is voorbij. en 't is vandaag Zondag de tweede bestelling wordt niet uitgedeeld zoodat we tot een zullen moeten wachten.

We stonden op en ontbeten. Daarna zeide D. dat hij nr de post wilde gaan om te zien of hij de brief daar kon krijgen. Want anders moest hij te huis blijven van Adolfshöhe om den brief, die alleen aan hem afgegeven werd om een uur te ontvangen. 's Zondags word hier alleen om acht en een uur besteld.

Hij was spoedig terug, de post was gesloten van 9-5 uur. hij pruttelde daarover en zeide mij er verscheiden menschen aan de post waren. Ik heb ook nog een postzegel gegeven aan een arme blinde, of bijna blinde met een blauwen bril. hij wilde een brief frankeeren en kon er niet in. De man zei me hij hier aan de augen-heil-anstalt was. een verwonde uit den oorlog.’ Ik vond dit zeer gewoon ik weet dat D. medelijdend is en gaarne helpt.

Om een uur kwam werkelijk de brief besteller en hij had een aangeteekenden brief. Doch zie - er was in plaats van de verwachte honderd gulden, die toch op een gloeiende plaat zouden gevallen zijn, slechts veertig. - en Waltman schreef dat zijn notaties van betalingen niet klopte met de opgave van D. dat die laatste in zijn (W's) nadeel zou zijn.

Sinds Plett namelijk schreef hij nr Munchen ging heeft D. niet meer dóór hem, maar direct aan W. geschreven. en in een zijner laatste herhaalde hij om accoord te gaan met W. de voor Mill. St ontvangen gelden.

- 't Is erg, als dat er nu ook nog bij komt, Plett je op deze wijze bestolen heeft, zeide ik, en ook D. was ontstemd. Hij heeft nu aan W. geschreven om de juiste opgaaf, van wat deze voor de Mill. St. betaald heeft. - en is op 't oogenblik dien brief nr den trein brengen-

De zaak van Marie And. is geschikt. Voor den regter zijn de verschillen bijgelegd. Zonder iets aan faust te betalen stemde hij er in toe ze hare goederen terug haalde. Ze was dol blij dit geschikt was en zij hare kleeren etc had. Op onkosten heeft het haar daarentegen zeer gejaagd, alleen aan dienstlui heeft zij 15 frank gegeven. en nu de kosten voor den advokaat etc. etc. Ook heeft Löhr al dien tijd bij haar gewoond. Morgen vertrekt die evenwel. Marie heeft hr een kamertje voor haar laten huren.

Gister hebben D en ik een allerliefste brief van Agnes gehad. Terwijl alle menschen zóó tegenvallen is iemand als zij die hoe langer hoe meer meevalt een ware verpoozing. hoe ongelukkiger Marie is, hoe liever hulpvaardiger etc etc Agnes word. Een model zuster! - Marie had gister bij ons gegeten - en haar ook van hier een pr woorden geschreven. Ze hadt geen zegels en ik gaf hr dus de portemonnaie van D. waar zij er een pr uitnam. Nu, daarstrak terwijl D. z'n brief aan W. schreef kwam zij aan 't venster. Och geeft mij even een postzegel, de post is toe. Ik vroeg aan D. z'n portemonnaie en zei ‘Marie heeft 'n zegel noodig. Zij had richje bij zich en kwam dus daar D. te huis was niet binnen. Ik ging met de portemonnaie in de hand naar 't venster toe waar zij aan stond. Maar zie er was geen enkele postzegel.-

- Hoe heb ik 't nu, zei ik, er is er geen.

- Gister avond zei ze waren er nog 'n stuk of zes.

- Dek heeft me gezegd hij er van morgen een aan een man had gegeven. hij heeft hem zeker allen cadeau gedaan. 't Spijt me, er is er geen meer.

- Ik gaf D. z'n portemonnaie terug. Er was er geen een meer in, zeide ik.

- Nu, ik dacht toch dat er nog wel een was, antwoordde hij.-

Die postzegelgeschiedenis was heelemaal à la dek.

< vorige

volgende >