Ideën, vierde bundel
1011.
De reden van bestaan van 't voorgaand nummer wordt verklaard door 'n opstel dat dezer dagen - 1872 - in 't Humoristisch Album verscheen. De schryver vergeve my, dat ik z'n klacht schynbaar spottend afdoe. Ik erken dat zyn woorden een ernstige behandeling verdienen... welnu, ik jok er mee om niet te schreien! Ziehier dat stukje:
Talent
‘Talent, talent - daaraan ontbreekt 't, talent, styl, smaak, phantasie! Néén, Rousseau - gy waart niet zoveel moediger dan anderen toen gy uw Confessions in 't licht gaaft. Duizenden zouden te biecht durven gaan als gy - maar... 't talent!
Neen, Multatuli - gy moet Publiek niet zo verachten. Publiek is zo slecht niet. Publiek is meer onmondig en onmachtig dan onwillig. Duizenden in Holland gevoelen met U, sympathiseren met U, zouden mét U willen spreken, donderen, spotten, schreien, bliksemschichten slingeren tegen al wat er lafs en laags is in Politiek en Burgerlyk leven - maar 't talent!’
Den onbekenden schryver m'n groet. Ik hoop eenmaal z'n stuk op andere wyze dan nu te behandelen. Voorlopig verwys ik naar 460.