Aan Tine
Vindt ge niet, dat het op een preek lykt, lieve? Op een preek met delen, onderdelen, halve delen en bydelen. 't Zal zeker algemeen bevallen.
Wat me dat schryven aan de Kiezers zwaar viel! Ik voel zoveel vrees, niet begrepen te worden! En toch is 't eenvoudig. Ja, dát is het juist, ik heb niets te vertellen dan eenvoudige dingen. Als ik eens een systeem maakte? Maar later dan... Nu ben ik wat moe. Ik heb nog altyd dat zonderling gevoel van leegte... zou 't van de koffie komen? Of van de maan... die er niet is, want gisteravond was 't donker, toen ik wandelde met dien artist en zyn verloofde.
Nog altyd geen antwoord van den minister. Was myn brief misschien niet goed geschreven? 't Is wel mogelyk. Alles gaat my zo slecht van de hand, tegenwoordig. Daar hebt ge dien brief aan de Kiezers... wat een draderig ding! 't Zal zeker bevallen. Begryp eens: ik... delen en onderdelen! Ik ben niet wél, dat voel ik aan alles, maar wát me scheelt, weet ikzelf niet. Ik heb altyd die leegte in 't hart, alsof me een kies was getrokken op die plaats, en dat kan toch niet waar zyn.
En die stortvloed van allerlei brieven houdt aan. En myn dromen!... Dag, beste Tine!... Kunt gy 't nog wat uithouden? De minister zal wel antwoorden... Schryf me hoe 't gaat met de kinderen...