Ideën, zesde bundel
1100.
Er bestaat zeker soort van domheid, die - onder bepaalde gegevens - beter waarborgt tegen bedrog dan een veel hoger staande, maar altyd onvolkomen, intelligentie. En - vreemd genoeg! - deze speelt soms, tengevolge van de goede eigenschappen die haar vergezellen, nóg slechter af dan reeds overigens 't geval wezen zou.
De moedervogel laat zich vangen om by haar jongen te zyn, die men uit het nest heeft genomen. De vader van 't kroost, minder liefde voelend, en misschien zelfs onbewust van de verwantschap, ontloopt zonder hoger graad van mensenkennis den strik waarin 't arme gaaike zich vangen liet, juist omdat ze 'n paar goede hoedanigheden ryker was dan hy.
Ik beweer evenwel volstrekt niet dat het gehoor-geven aan verstand en hart op den duur minder goede vruchten draagt dan dorre onwetendheid. 't Is reeds verdrietig genoeg dat het soms enigen tyd zo schynen kan.
Dat verschalkte vogeltje zou haar moederliefde niet willen missen voor de vryheid. En, by volkomen intelligentie - die ook de liefde volkomen zou gemaakt hebben - had ze gewis middel gevonden haar vryheid te bewaren buiten kosten van het hart.