Ideën, eerste bundel
81.
Smart maakt onbillyk. Parábel werd boos op Poiètès die 't niet helpen kon. Zy scheidde van tafel en bed, en nam haar meisjesnaam aan: Ameleia.
Zy scheurde den kleine 't valse jurkjen af, dat de aandacht wegstal. Daarop toonde ze 'r kind aan vele mensen, en vraagde met de ogen:
- Hoe vindt ge myn kind, myn schat, myn alles?
Een der velen zeide:
- Indecent.
De anderen zeiden niets. Zy hadden de vraag der moeder niet verstaan, en zagen 't kind niet.
Dit bedroefde Ameleia.
Zy verzoende zich met Poiètès, die 't graag deed. En ze noemde zich Parábel, als vroeger, en tooide haar kind als tevoren.
- Ach, riep ze, dan ziet men toch het jurkjen, en die lieve strookjes, en die linten! Misschien zal men in 't eind letten op myn kind, en 't schoner vinden dan z'n tooi.