Ideën, eerste bundel
15.
Een hollandse moeder keurt de franse gewoonte af, kinderen te doen zogen door 'n gehuurde vrouw. Ook ik vind dat afschuwelyk.
Een hollandse moeder voelt zich diep ongelukkig als zy door zwakte of krankheid wordt verhinderd ‘geheel moeder’ te worden, door met zichzelf het kind te voeden, waarvan ze door 't baren ‘moeder werd voor een deel’.
Maar vaders zenden hun kinderen naar school.
Zo ver wetenschap staat boven onkunde, zo ver idee staat boven stof, zo ver geest staat boven lichaam...
Zó ver staat 'n hollandse vader beneden die franse moeder.
Van force majeure spreek ik niet.
Een moeder die geen voedzaam zog heeft, is ongelukkig.
Een moeder die voedzaam zog heeft, en haar kind besteelt door dat voedsel terug te dringen in de teleurgestelde klieren, is misdadig. En een vader die 't mensmaken van z'n zoon uitbesteedt tegen zoveel in de maand... wél, zo'n vader moest 'n franse vrouw getrouwd hebben.