- o si praeteritos...
- o utinam
- obboedekon
- obligaat
- obsequium amicos, veritas odium parit
- ochlocratisch
- odium theologicum
- oebi, oebie
- oedang
- oesěr-oesěran
- oetoesan
- oiseus
- Oldenbarneveld, Johan van -
- oligocratisch
- Olympische spelen
- Ommerschans
- omne tulit punctum, (qui miscuit utile dulci, lectorem delectando pariterque monendo).
- omnia iam fiunt, fieri quae posse negabam
- omnis comparatio claudicat
- on nous reconcilia, nous nous embrâssames, et depuis ce temps nous sommes ennemis mortels
- onbevlekte ontvangenis
- onomatopee
- ontong, oentoeng
- Onze Tolk
- operam et... mel perdidisse
- Ophelia
- opiniâtre
- orang
- orang beboedjang
- orang beroetang
- orang goenoeng
- orang kaja
- orang kemit
- ordinatie
- Oresteia
- organieke wetten
- Orgon
- Origenes
- ornitholoog
- Oronte
- Ossian
- ôte-toi de là, que je m'y mette
- otium
- ottave rime
- Où diable la volupté va-t-elle se nîcher?
- ouk anthropon, kune, kunon phuteueis
- outrepasseren
- outreren
- Oxenstierna, Axel graaf -
omne tulit punctum, (qui miscuit utile dulci, lectorem delectando pariterque monendo).
(Lat.): versregel van Horatius (65-8 v. Chr.) in zijn Epistola ad Pisones: hij verwerft algemene bijval, die het nuttige met het aangename vermengt door de lezer te boeien en tegelijk te leren.