14 april 1883
Brief van Multatuli aan C. Vosmaer. Dubbel velletje postpapier, geheel beschreven. De brief is wellicht onvolledig. (M.M.)
Saterdag, 14 April 83
beste beste Vos! Wouter kwam met stralende oogen boven: ‘Mama zegt dat M'nheer Vosmaer komt en Mevrouw Vosmaer en de dochter van m'nheer Vosmaer!’ Hy had den indruk opgevangen dien je heerlyke brief op Mies gemaakt had, en dien hy begreep dat ook de myne wezen zou. De post had me moeielyk aangenamer tyding kunnen brengen. Maar beste kerel, één dag is te weinig! Och, schik het zoo dat je wat langer blyven kunt. Asjeblieft! Ik kan je niet zeggen hoe bly wy er mee zyn! Ik wou dat je lang kon blyven, maar al heb je nu àndere wenschen en plichten, één dag is wat àl te kort. Niet omdat er kwestie is van ‘al de moeite’ voor zoo'n korten tyd. Gut, beste kerel, alles is gereed al kwam je heden. Zoo ruim is ons huis en zooveel logeergelegenheid hebben wy. Toch erken ik dat we nog altyd het olie- en azynstelletje gebruiken dat wy eenmaal kochten van uw geld. Mooi is 't niet maar als herinnering heeft het waarde. In woon- en slaapgelegenhedens evenwel zyn we verbazend vooruit gegaan sedert ge op de Schwalbacherstrasse uw kamertje niet dan door 't venster kondt bereiken. Wel is alles onsteedsch, niet zoo net als in 'n behoorlyk stadshuis maar ruimte genoeg en ook bedden. Dat gebluf heeft nu maar alleen de strekking u en uw dames niet te doen denken dat uw komst omslag berokkent. Ook onaangemeld zoudt ge niets van bereddering bespeurd hebben. Ik ben in lang niet zoo tevreden geweest met ons huisje!-
Ge kunt in Holland slechts plaats nemen tot Bingen. Wees zoo goed vóór ge daar zyt, den Schaffner [1.] Schaffner: conducteur (du.) optedragen daar nieuwe plaatsbriefjes te nemen en uw bagage te doen overteekenen. Herhaaldelyk is my 't misverstand voorgekomen dat men meende te Bingen te moeten uitstappen. Dit is niet waar. Ik zend U 'n spoorboekje. Zie blz. 90. Ge komt 7.56 te Ingelheim aan.
Natuurlyk zal ik aan den trein wezen, en wel met den eenigen (zeer slechten!) wagen die er in dat nest te krygen is. Misschien laat ge 't gros uwer bagage aan de station staan, en daarom geef ik u in overweging om 't weinige dat ge by ons zult noodig hebben, in 'n afzonderlyk koffertje te bergen.
Misschien ook vindt ge beter, in-eens plaats te nemen tot Mainz. Dan vindt ge uw bagage dáár en behoeft te Bingen geen nieuwe billetten te nemen. Maar ik zou 't jammer vinden als dit als 't ware een verplichting veroorzaakte om juist den volgenden dag van hier te gaan. Och, 't op nieuw betalen van de passage van hier naar Mainz is 'n kleinigheid.
Maar ik bedenk daar dat het egoïst is zoo op langer blyven aan te dringen. Ge gaat naar uw zoon. Nu we zullen niet onbescheiden zyn, maar als ge langer blyven kunt, heel heel graag!
Mies is juist dezer dagen zoo erg bezig geweest met uw Nanno. Zy is er verrukt van. Meer dan ik, omdat ze zich niet ergert aan haar onbedrevenheid in prosodie. Ik kan er niet uit wys worden en dit neem ik me kwalyk. Maar onderricht me niet - Dit zeg ik, om niet het beetje tyd dat ge by ons zult doorbrengen dááraan te besteden. Ook ik vind uw Nanno schoon, maar... niet zoo schoon als je brief. Voet verstuikt? Dat is in de mode by fatsoenlyke lui. De Keizer deed het (2 maal al sints n paar jaar.) De Keizerin doet het, eens pr saizoen, geloof ik. Prins Karl hield er zich mee bezig in oogenblikken van loisir. Heusch 't is - wel, drommels, juist vandaag kregen wy 'nbrief van iemand die ook z'n voet verstuikt had. Ja, ik ben 'n dichter. Want, toen ik over die mode begon, wist ikzelf niet dat ik zoo waar was. Welnu, noch u noch uw vrouw noch uwe dochter wensch ik verstuikingen toe, maar mocht soms de verzoeking een uwer te sterk worden, wèl, verstuik u dan hier. Kyk, dan bleefje wat! Zoodat ik maar zeggen wil dat we naar den 20n of 21n verlangen.