5 december 1878
Brief van G.L. Funke aan Multatuli. Dubbel velletje postpapier, waarvan blz. 1-2 en 3(⅓) beschreven. (M.M.) Met gedrukt kopje GL Funke Nieuwe Heerengracht bij de Amstel, 37.
Amsterdam, 5 Dec 1878
Waarde Dekker! Hierbij f 400. - in bankpapier.
schrijf mij svpl van wanneer mijn laatste rekening-courant was gedateerd, als Ge dat makkelijk vinden kunt, want ik geloof niet dat Ge met Uo 1877 een dergelijk document hebt ontvangen. Als dat zoo is dan zal ik U de afrekening voor 77 en 78 tegelijk geven. Dat Ge weder hier komt, acht ik zeer verstandig. Al begrijp ik best dat Ge zoo'n tocht niet voor Uw genoegen doet, toch is 't practisch ieder jaar op die manier uit Uw talenten munt te slaan. Stellig kost U dat toch vrij wat minder dan de hoeveelheid vellen druks die Ge in plaats daarvan zoudt moeten schrijven!
Als er geen overgroote bezwaren bestaan raad ik U ernstig aan Uwe vrouw meê te brengen en hier of waar Ge wilt gemeubelde kamers te betrekken (als Ge althans lang hier wilt blijven). Dat logements leven deugt geen zier voor U en is bovendien énorm duur.
Dat Ge U over ‘Landjuweel [1.] Het betreft: Landjuweel, Proza en Poezie. Verzameld door A.J. Berman. Op 6 september waren al drie bundels verschenen, met stukjes van o.a. Smit Kleine, De Veer, Pisuisse, enz. Vgl. bij 16 december.’ verbaast, kan ik me best begrijpen. En wie Berman is? B. is een armen dominé op een melkboerendorp aan 't N.H. Kanaal met veel kinderen en koorts, die in zijn radeloosheid alle oude academiekennissen opgepookt heeft om hem een brok kopie als aalmoes te schenken. Met die collectie heeft hij toen de uitgevers afgeloopen en is hij op raad van Huet eindelijk bij mij aangeland, zoodat ik thans de eer heb dat fraaibetitelde boek voor hem te exploiteeren.
De hoofdzaak is dat de speculatie uitmuntend gelukt en de man inderdaad, althans voor een paar jaar, uit zijn chronische jammer gered is.
't Is Sinterklaasavend en de kinderen dwingen mij bij hen te komen en meê pret te maken. Dus hartelijk gegroet
tt
GLF