Begin februari 1880
Brief van Nonnie aan Multatuli. Enkel gevouwen velletje postpapier, waarvan blz. 1-3 beschreven (M.M.)
Potok bei Krosno, ûber Krakau und Tarnòw
Beste lieve Dek,
Tu auras déjà reçu le billet que j'avais adressé à Mimi pour avoir des nouvelles de Ed. Serait-ce vrai qu'il n'a pas été malade comme il me l'a écrit? Ce serait honteux de sa part. Je ne lui écrirais plus du tout s'il m'avait trompé, ce serait affreux.
Si tu es à Rotterdam et si tu vois Mr van der Hoeven, fais moi le plaisir de lui demander si Ed. lui a remis mes dessins, j'ai des soupçons que ces dessins ont eu une autre fin de ce que j'aurais désiré. Vraiment, on ne peut pas compter sur Ed. et je reconnais que j'ai très mal fait d'avoir cédé à ses instances quand il était à Wiesbaden, aussi as-tu complètement raison de m'en vouloir.
Toe, beste lieve Dek, schryf my ook een woordje, zend my ook een kusje.
Hartelyk gegroet en gekust
door Nonnie
Vertaling:
Je zult al wel mijn briefje gekregen hebben dat ik aan Mimi had gestuurd om naar Edu te vragen. Zou het waar zijn dat hij niet ziek is geweest zoals hij mij heeft geschreven? Dat zou schandelijk van hem zijn. Ik zou hem helemaal niet meer schrijven, als hij mij had bedrogen; dat zou vreselijk zijn.
Als je in Rotterdam bent en meneer Van der Hoeven ontmoet, doe mij dan het genoegen hem te vragen of Edu hem mijn tekeningen heeft afgegeven; ik heb de sterke verdenking dat die tekeningen een ander doel hebben gediend dan wat ik had gewenst. Werkelijk, je kunt niet van Edu op aan; en ik erken dat ik er heel verkeerd aan heb gedaan op zijn aandringen te zijn ingegaan toen hij in Wiesbaden was; je hebt dan ook volkomen gelijk mij dat kwalijk te nemen.