Multatuli.online

8 november 1866

Brief van Tine aan E.J. Potgieter. Dubbel velletje postpapier, geheel beschreven en als vouwbrief verzonden. (U.B. Amsterdam; fotokopie M.M.) Op blz. 4 tevens de adressering: Olande Monsieur E.J. Potgieter Amsterdam Leliegracht bij de Keizersgracht LL 376.

Milaan 8 November 1866

Waarde Heer Potgieter!

Gister ontving ik de 50 fr: die mij door den Heer Fischer geworden zijn en waarvoor ik hartelijk dank zeg.

Sedert 3 November ben ik als institutrice op t' kostschool van Mevr: Le Comte Vigo. Van 7 uur smorgens tot 10 uur s'avonds moet ik me altijd met de meisjes bezig houden eens in de maand heb ik de vrijheid eenige uren uit te gaan en daarvoor krijg ik 40 francs in de maand, voor Nonni geef ik 35 s'maands, behalve nog de boeken die ik apart moet betalen. Nonni leert de viool van iemand die zijne etudes in t' conservatoire voleindigd heeft en daar zij eene bijzondere aanleg heeft voor de viool zal hij haar gereed maken om op t' conservatoire te kunnen gaan en omdat ik zelve werkzaam ben voor mijne kinderen geef ik hem slechts 12 francs in de maand daarvoor krijgt ze 3 maal in de week les en profiteert bijzonder goed. U ziet dus hoe welkom mij die 50 francs waren, ik ben nog geholpen door den heer de Geyter want ik moest veel onkosten maken voor school costuum enz. ik voor me zelve ben zoo zuinig mogelijk. Eduard heeft in de laatste drie maanden zich bijzonder goed toegelegd, hij heeft de exames voor de technique school in t'Italiaansch afgelegd en van de 100 Jongens zijn er elf aangenomen waaronder onze beste Edu. hij leert voor Ingénieur te worden.

In alles is toch compensatie hoe droevig ik ook gestemd ben geven mij de kinderen een groote vreugde, ja dikwijls komen mij de tranen in de oogen als ik hun zoo lief zie en t' is of ze al bewustzijn krijgen wat men voor hun doet. Edu zijn illusie is om geld te verdienen en t' mij dan goed te laten leven. Och en ik mag nog niet klagen ik heb mijne Nonni mijn lief meisje bij me en Edu zie ik dikwijls en Dekker is ook van dat geluk verstoken mijn hart breekt me als ik aan zijn lijden denk en hij verdient een beter lot, ik hoop zoo dat er nog eens betere dagen voor ons moge aanbreken, mijne illusie is om na één jaar zelve iets te kunnen beginnen, ik hijg naar vrijheid ik zie niet op tegen werk, maar vrijheid komt den mensch toe. De Heer en Mevrouw Le Comte Vigo behandelen mij met onderscheiding de kostmeisjes houden reeds van me, dus van dien kant heb ik niet te klagen, ook t' gevoel dat Nonni hier niet tot last is geef mij kalmte en ze krijgt eene goede opvoeding.

Zij spreekt al zoo aardig Italiaansch nog eens ik klaag niet, maar ik heb veel geestkracht noodig om mij in alles te schikken op mijn leeftijd kost het meer dan als men jong is om geheel ondergeschikt te zijn.

Eduard woont thans bij den heer en Mevr Omboni die allerliefst voor hem zijn.

Ontvang Waarde Heer Potgieter mijne welgemeende en vriendschappelijke groeten

E:H: DouwesDekker

mijn adres

Collegio femminile Le Comte-Vigo

via di Rugabella No 5 Milan Italie