Lijst van brieven op datum
13 april 1884
van
Mimi Douwes Dekker (bio)
aan
Carel Vosmaer (bio)
Volledige Werken. Deel 23. Brieven en dokumenten uit de jaren 1884-1886 (1993)
13 april 1884
Brief van Mimi aan C. Vosmaer. Twee dubbele velletjes postpapier, waarvan blz. 1-7 en 8 (⅕) beschreven. (Vosmaer-archief in A.R.A.; fotokopie M.M.)
Nieder Ingelh. 13 April 1884.
Beste Vos! Het is nu zoowat een jaar geleden dat we het genoegen hadden U te zien. O, wat heb ik sedert dien tyd dikwyls en dikwyls willen schryven - maar nooit kwam het er toe! 't Laatst toen je nieuwen Zaaier aankwam. ‘Dat is nu wéér een gelegen-heid, dacht ik. nù zal ik 't doen - en zie, weer werd het uitgesteld tot van daag. tot paaschdag. Ja domines preeken in de couranten dat het een feest der opstanding is voor de heele wereld. NB! excusez du peu! [1.] excusez du peu: zowaar geen kleinigheid (fr.) maar toch iets feestelyks voel ik mee in deze christelyke maatschappy. Het huis is gereinigd van koolen en kachelvuil, er zyn schoone gordynen voor de vensters, er zyn koeken gebakken, de meid en jongen zyn op hun zondags, Wou ook, en hy is uit met 'n vriendje op de dierenjacht, papa maakt 'n vlieger genaamd ‘de vliegende wouter’ met gouden sterren die straks de lucht in moet - kortom alles is feestelyk en ik, ik heb niets pressants [2.] pressant: dringend (fr.) te doen en kan me dus van ganscher harte overgeven aan 't genoegen om eens met je te praten.
Ja, je Zaaier! 's morgens kwam 't boekje aan. ik bracht het dek op zyn kamer met zyn ontbyt. 's avonds by de thee bracht hy t mee. heb je 't gelezen? vroeg ik. - ‘Neen, nog niet, zei hy. ik ben er huiverig voor! Als ik 't was, als ikzelf een nieuwe voorrede moest schryven, dan zou ik niet weten hòe 't te doen. Ik zou niet weten wat aanteroeren, wat niet? Weer oprakelen al die oude zaken? ik ben er beu van! Niets aanroeren? Dan voel ik me gekwetst, alsof alles maar goed is zooals 't is. Kortom, het is heel moeilyk! als men my vroeg hoe zoo'n voorrede zyn moest om myzelf te bevallen ik zou 't niet weten!’ - Nu en toen las ik 't, en daarna dek. en beste Vos we vonden dat je de gulden middenweg zoo goed getroffen had. En dat je voorrede zoo hartelyk was voor hem deed ons innig genoegen. Dank je wel!
Wat een verschil met toen je verleden jaar hierwaart, is 't nu. Alles groen en wit van de bloesems. toen was 't nog geheel winter en kaal en doodsch, nu geurt en bloeit alles! O 't is hier zoo heerlyk mooi dat ik er alleen met verdriet aan denken kan dit alles opte geven. en toch, en toch... er is ook veel tegen. ja, we denken er aan om dit te verkoopen - als we een kooper vinden. De redenen? Och, we hebben hier meer omhaal dan onze inkomsten gedogen, en al ging dek par impossible [3.] par impossible: hoe onwaarschijnlijk ook (fr.) eens aan 't werk - dat is toch nooit vast, iets waarop men rekenen kan. En dan - Wouters onderrigt. dat is ook een groote factor, en een die ons waarschynlyk nr Holland zou trekken. Ik vooral heb er myn zinnen op gezet dat Wou een Hollander zyn zal, en als wy hier of in Wiesb. wonen - zal dat niet gaan.
Dek en ik zyn al alle steden in Holland rondgereisd. Want om der wille van de scholen moet het een stad zyn. En zie we waren besloten nr Utrecht te gaan - toen daar in eens al die studenten-ellende [4.] studenten-ellende: De moord op het Munsterkerkhof. Zie ook 9 februari 1884. ons plan deed wankelen! - In Utrecht woont een lieve zuster [5.] zuster: Chris(tine) Merens-Hamminck Schepel. van my moet je weten. dek mag haar ook heel graag en ze heeft een paar jongetjes van Wouters leeftyd dus dat zou heel aardig zyn. maar als dek daar te veel aanleiding kreeg om zich in een of ander te mengen, of als hy de attentie trok - òf - òf - enfin dat kon gevaarlyk worden. Nu, over de plaats waar we dan heentrekken behoeven we nog vandaag niet te beslissen. No een is dit te verkoopen. en het is door zyn afgelegenheid niet allemans gading. De gedachte dat de verkoop gewenscht is beneemt ons nu wel wat van ons genoegen by 't planten en zien bloeien, maar wat moet: moet! Ook acht ik 't noodig voor wou dat hy anders begint te leeren dan alleen van my. ik vind het niets geen prettig vooruitzicht hem uit m'n handen te geven, ik voel al hoe jaloersch ik op zyn meesters zyn zal, maar toch - ik zie ook de schaduw zyde van een zoo huisselyk al te vriendschappelyk onderwys in! Hy is een schat onze Wou, een lieve hartelyke origineele jongen! het zou zoo zonde zyn hem te bederven!
Wou heeft nog lang na ul. bezoek verleden jaar van Marie [6.] Marie: Marie C.A. Vosmaer (1866-1944), dochter van Carel Vosmaer. gesproken, telkens en telkens weer. Zy is hem nog als de type van een jonge dame. Hy is door ons alleen zyn niet heel thuis in maatschappelyke verhoudingen, maar als er van een jonge dame sprake is, zegt hy: ah, zooals jufvr Vosmaer?
En nu moet ik je nog wat vragen Vos, wil je myn voorspraak zyn by Mevrouw? ik heb niet eens geantwoord op haar vriendelyken brief uit Italie.
Lieve Mevrouw, ik had het toen zoo graag dadelyk gedaan, maar uw adres niet kennende gingen er een paar maanden voorby en toen kwam het van uitstel tot uitstel. tot ik me schaamde en niet meer durfde. Ik hoop dat U 't me niet te kwalyk genomen heeft. We waren toch zoo bly u eens hier gezien te hebben! Kon 't maar eens hervat worden, wat zouden we juichen!
Daar hoor ik ze buiten ook juichen. twee vliegers staan hoog in de lucht. Je kent deks zwak - of sterk, niet waar Vos? en je begrypt dus dat hy er by is! In weerwil van zyn asthma - als de vliegers de lucht in gaan, of als er taaie volharding noodig is om ze te doen staan, dan is dek er by. En nu heeft hy Wou, die er ook van houdt, hoe heerlyk! Wy, hy en ik samen, spelen alleen geregeld nog ons schaak. alle avonden als Wou nr bed is.-
En nu wordt het etenstyd en wil ik dezen sluiten. Beste Vos ik hoop dat je 't wel maakt met Mevrouw en al de uwen. Maakt de zoon in Italie [7.] zoon in Italie: Gualtherus C.J. Vosmaer (1854-1916). het ook goed. Blyft hy nog altyd daar?
Groet je vroolyke dochter van ons en geloof my
je liefhebbende
MDD