Multatuli.online

17 april 1882

Brief van Mimi aan G.L. Funke. Dubbel en enkel velletje postpapier, waarvan blz. 1-5 beschreven. De brief werd op 18 april voltooid. (M.M.)

Nieder-ingelheim 17 April 1882

Beste Funke. Reeds by het sluiten van myn vorig briefje was ik voornemens u uitvoeriger te schryven, maar ik ben er tot nog toe niet toe gekomen, deels daar dek zelf zich telkens voornam dat te doen, deels daar ik hoopte hy eerst eens uitdrukkelyk en uitvoerig met my over de zaak zou spreken. Intusschen ik wanhoop dat dit vooreerst gebeuren zal, evenzoo dat hy U zakelyk zal schryven. Hy is zóó zenuwachtig, zoo overprikkeld, zoo bitter gestemd en daarby zoo zwak, dat het treurig is om aan te zien. De paar dagen dat wy bezoek hadden heeft hy zich vermand en getracht alles van zich te zetten, maar saturdag morgen, na het vertrek der neven zakte hy in elkaer en is zoo onwel als ik hem nog nooit gezien heb. Zooals dek u schreef waren uwe mededeelingen voor hem een val uit de koets. Niet zonder stryd heeft hy de zaak laten doorgaan. We hoorden van het plan op den eersten dag van dit jaar, en zonder twyfel zou deks ondervinding en zyn vrees voor een slechten uitslag hem genoopt hebben zyn veto uit te spreken, zoo niet onze omstandigheden hem gedwongen hadden de zaak te aanvaarden. Wel bleef hy vreezen dat de afloop niet schitterend zou zyn, en zonder zulk een woord te gebruiken evenmin in overeenstemming met wat hy geleden heeft als met de hoogte waarop hy door zyn vrienden en bewonderaars niet alleen maar zelfs door zyn vyanden geplaatst wordt.

Nu ja, groote gedachten had hy er na zyn kennis van 't publiek niet van, maar toch zulke geringe als nu waarheid blyken te zyn ook niet! We waren ook nog op het dwaalspoor geleid door de herhaalde berichten van verschillende zyden dat het zoo goed ging. Zelfs gaf dek toe aan eenige illusies... toen uw brief kwam en ze allen den kop insloeg. Al dat vernederende courantengeschryf had hem erg gemarteld. Zoo besmeerd en bevingerd te worden, en dan ten slotte zulk een uitkomst! Want ronduit gezegd schynt het nu minder te zullen uitloopen op een vereerende hulde dan op een blyk van een armzalig succes. - En uwe mededeelingen waren nog grievender omdat daaruit blykt hoe die heeren het plan gevormd hebben over de opbrengst te beschikken. Toen dek de zaak liet entameeren was dit omdat we 1^o juni van dit jaar, of wel vandaar aan binnen 2 jaar maar dan met rente, nog 3000 mark aan den bouwmeester te betalen hebben. Doch dit was alles niet. Hy hoopte over eenige sommen te kunnen beschikken voor doeleinden die hem sedert 20, 25 jaar na aan 't hart liggen. en zooveel plannen! Maar al was dit niet zoo. Ik weet zeker dat het hem hinderen zal wanneer men buiten hem om beschikkingen maakt. Ik ken hem genoeg om te gelooven dat hy in weerwil van ziekte armoe enz enz liever geen cent van 't huldeblyk zag dan zich te laten binden. Reeds heb ik een paar maal myn hart vastgehouden dat hy voor de zaak bedanken zou, en dat ik U schryf beste Funke is met dringend verzoek toch uw invloed te doen gelden om de heeren in een ander spoor te leiden. Wy ook hadden reeds aan een lyfrente gedacht, dat wil zeggen als het zoo mocht zyn dat het dek van zorgen voor het dagelyksche onthief. We hadden daarvoor een 200 à 250 fl. 's maands noodig. En natuurlyk denk ik hierby alleen aan dek. Hy is zorgzaam genoeg voor my en 't kind, maar met kleine sommen kunnen nu eenmaal geen groote zaken gedaan worden, en hoofdzaak moet voor een ieder zyn dat dek voor de rest van zyn leven althans ontheven was van dagelyksche zorgen. Aan 1400 fl 's jaars zou hy weinig hebben. We zouden daar niet mee kunnen rondkomen tenzy we de meid afschaften, dek afstand deed van sigaren, we nooit een boek kochten, elke postzegel omgekeerd werd (Nu gebruikt D. gemiddeld voor 10 fl postzegels 's maands) enz. enz. Hy zou den naam hebben geholpen te zyn en toch gedoemd blyven tot gedwongen werken of niet toe komen. En dat op zyn ouden dag en by zyn behoefte aan rust! Wie weet wat er gebeuren zou als hy eens werkelyk rust kreeg! Nu heeft deze zaak den geheelen winter zyn werkkracht verlamd. Zyn achterstand by den heer Robbers drukt hem, maar aan werken kan hy in deze omstandigheden niet denken.

Beste funke, ge zult wel zien dat deze brief geschreven is uit eigen aandrang, en niet in naam van dek. Hy is heel bitter gestemd en uit zich niet. Hy is zeer ziek ofschoon niet bedlegerig. Wat uw edelmoedig aanbod aangaat, ik kan niet spreken in naam van dek - maar daar ik niet zeker ben of 't heele huldeblyk niet in 't water zal vallen wilde ik U wel verzoeken daar aan vooralsnog geen gevolg te geven. - Sakkerloot U alleen doet meer dan in zeker geval (dat we nu als heel gunstig zouden moeten beschouwen) een derde zou zyn van de opbrengst van 't heele huldeblyk. Arme hulde! Het spyt me ook zoo voor die heeren die zich met zooveel yver aan de zaak wydden. Juist nà uw brief hebben we ook niets naders vernomen van goedgaan.

Met heel veel groeten aan U en de uwen

Uw hart. toegenegen

Mimi DD

18 April gesloten.