Multatuli.online

19 maart 1878

Brief van Multatuli aan Mimi. Enkel velletje postpapier, geheel beschreven. (M.M.)

De brief is onvolledig bewaard gebleven.

Utrecht, 19 m'n papier is op. daarom dinsdag Avend, laat. zulke vodjes. naml. over 11. lieve beste Mies! te Arnhem ontving ik je brieven van Saterdag, Zondag en Maandag. Twee brieven maar ze liepen over die drie dagen. In één was de br. van den heer Eduard Bernhard. By 't vertrek van Arnhem (9 uur) heb ik je getelegrafeerd het kind te houden, en dat meen ik nu heel ernstig. Ik verzoek er je om. Mocht je 't al hebben weggezonden, vraag het terug. Kost het terughalen geld, dat komt er niemendal op aan. Al wat ik je schreef over geld, is en blyft waar. Nooit zal je weer in geldnood komen. Dat kan niet, geloof me! Dus neem het kind terug en voor goed, of houd het, als je 't nog hebt. Nu heb ik er genoegen in, en zal alles met je deelen. Wees daar gerust op.

Dit is bewerkt door je beide brieven. Den eersten vond ik te Arnhem, den tweeden kreeg ik daar vandaag.

Zie nu eens wat 'n verdriet je ons hebt berokkend door je geheimzinnigheid! Gut, doe toch nooit aan ‘verrassingen’ en raadseltjes opgeven! Mies, dat is zoo vermoeiend. Waarom niet terstond alles geschreven? Dan had ik geen ergernis gehad over je brieven. Neen ‘flauw’ waren ze niet, maar kort, schichtig, haastig en als bywerk. Die eeuwige drukte waarvan ik de oorzaak niet kende, stuitte my.

Dus we houden het kind, en ik zal er schik in hebben. Je brieven nu over die zaak zyn... ondeugend lief ja, 'n beetje ondeugend! 'n Klein beetje (....)

't geschieden ziet maar ik meen het liefelyk. Dat is heel mooi in je, en je hebt de party gewonnen (zooals ik met v.d. Linden) door ‘sataniek’ spel. Maar nu 'n vraag, en jok niet. Wist je dat je dóór die brieven me dwingen zou de zaak lief te vinden en met genoegen toe te geven? (namelyk niet: ‘in godsnaam’?) [1.] Vgl. de tekst van het telegram van 13 maart 1878.

Nu, seur nu niet en houd of haal 't kind, en geef hem 'n zoen voor me als 'n zegel van adoptie. -

te Utrecht? Je vraagt wat ik hier doe? Wel, om van avend nog te Rotterdam te komen, had ik te vroeg naar m'n zin van Arnhem moeten vertrekken. Dus houd ik hier in 't goede kasteel v. Antw. halt. Morgen op m'n gemak naar Rotterdam waar ik morgen avend lezen moet

(dat kost me niets, kompleet niets. 't gaat vanzelf, als ik maar goed gestemd ben zooals nu na je ondeugende brieven)

En overmorgen zou ik hier spreken maar... 't is vraag of ik 't doe. Want de studenten hadden me iets gevraagd in 'n brief dien ik uit tyd gebrek (koffertjes leven) niet beantwoordde. Nu kwam er gister 'n postkaart (geadr. aan Haspels, doch my door Lamot den my vergezellende zaal-, enz -bezorger, vertoond) die begon: ‘Verzoeke den heer DD te vragen p^r omgaande...

Ik smeet de kaart neer en las niet verder. Ik liet zeggen dat ik me door niemand ‘p^r omgaande’ antwoord liet