Multatuli.online

12 mei 1875

Brief van Multatuli aan G.L. Funke. Dubbel velletje postpapier, waarvan drie bladzijden beschreven. (M.M.)

W.v.E.: Funke's bediende Werdmüller von Elgg.

Woensdag morgen

Waarde funke, O ja, alsjeblieft, betaal die gepretendeerde f200! Maar hoe kunt gy dat geld voor Uw rekening nemen? Dat kan immers niet gehaald worden uit den verkoop der (oude) lithografien? Ik vind die afdrukken beter dan de nieuwe, doch al waart ge dit met my eens, ge zoudt er Uw recente uitgaaf immers door bederven?

Hoe dit zy, het lossen van de zaken waarvan d'Ablaing zich heeft meester gemaakt (hoe ga ik nu voorby, 't is ál te erg!) is my hoogst aangenaam. Regel de daaruit ontstane geldkwestie naar Uw goedvinden.

Doch d'Abl. heeft méér dingen van me dan portretten. Ik kan slechts gedeeltelyk opgeven wat. Vraag hem naar alles wat ik achterliet, of liever naar alles wat daar achterbleef toen m'n vrouw - basta, basta, 't is ál te bitter. Dit is zeker er waren boeken die my toebehoorden.-

Ik zond eergister een rolletje papieren aan den heer W.v.E. En ik gis dat men niet gefrankeerd had, want m'n juffr. vraagt me maar 5 ct voor ‘aanteekenen’. Ik gaf namelyk dien rol ter bezorging op 't punt staande naar Utrecht te vertrekken, vanwaar ik gister terug kwam.-

Neen, kerel, Rotterdam trekt me niet aan! Ik doe of laat sedert lang niets voor m'n genoegen. Ik kom niet weg, daar ik hier iets te doen had van ernstigen aard waarvan 't slagen gedurig verhinderd werd.

Binnen 2 dagen moet ik wel weg. Want m'n kamerhuur expireert (meen ik) morgen avend, en Hotels en Logementen jagen me een rilling op 't lyf. Zeg, na links en rechts veel uitgaven te hebben gehad, (van alle kanten daagden beeren op die 't hunne wilden hebben van die lezingen) ontving ik nog ten slotte van die heeren een wissel van 1800 marken (1050 1040 gl)-

Ik kan niet uitdrukken hoe allerliefst ze my tot het laatste oogenblik hebben behandeld! Dat is uniek. Crediteer toch in Uw gedachten de firma Legr. v. Z & H. voor al wat ze my deden. Nooit heb ik zóóveel hartelykheid van verscheiden personen tegelyk, en onafgebroken, ondervonden. Nog eens, 't is niet te beschryven! Het was roerend.-

Vandaag heb ik weer iets zeer moeielyks te doen. Ik moet me inspannen. Mimi is al thuis en vermaakt zich met het terecht zetten van den boel. Er is op ons woninkje geen plaats voor de geschenken, en ik zal een aparte kamer voor my moeten huren om te werken, iets dat my om veel redenen aangenaam is. Dan moet ik me wasschen kleeden en de deur uit.

Groet Uw vrouw die ik snoepig lief vind. Dit zei Mieske ook. Excuseer 't niet frankeeren by W.v.E. 't Was 'n lompheid van de meid.

tt

DD.