Ovidius Naso, Publius-

43 v.Chr.-18 n.Chr., Romeins dichter, bevriend met Virgilius en Horatius. In 8 n.Chr. werd hij om onbekende redenen door Keizer Augustus naar Tomi aan de Zwarte Zee verbannen. Naast de Metamorphoses, waarin alle sagen met een gedaanteverwisseling aan het slot worden behandeld, schreef hij onder meer Ars amandi, Amores, Heroïdes en Tristia.

m. acht de veronderstelling dat Ovidius verbannen werd ‘omdat hy onwillens getuige der verkeerdheden van 'n ander was geweest’ (nl. van de Keizer) onjuist (Idee 817, vw iv, p. 543). In de Millioenen-studiën zegt meester Adolf hierover:

‘Ze vertelden dat ik van de familie van Augustus was, en wel door ondeugende bemiddeling van Ovidius Naso. Verbeel-je, die verzenmaker zou verbannen zyn omdat hy zich met behulp van Julia [*Julia 2] boosaardig had meester gemaakt van 'n onwettig stamvaderschap der Nassau's! Er is geen woord van waar.’ (vw v, p. 68)

In Idee 1177 gaat m. in op de sage *Scylla uit de Metamorphoses. Hij bespreekt de ‘gronden waarop hy [=Ovidius], redelyk scherpzinnig voor 'n heiden - Ovidius was Hollander noch Christen - z'n stellingen bouwt’ (vw vii, p. 241). *Genesis