Romanschrijver

In Idee 1209 verklaart m. geen romanschrijver te zijn; de lezers van de *Woutergeschiedenis moeten dit ook niet verwachten:

‘Als ik 'n romanschryver was, zou m'n taak lichter zyn. Dan immers had ik slechts den gek Wilkens te verdopen in 'n bandiet, (...) dan liet ik de draadpoppen myner Chinese schimmen elkaar den nek omdraaien tot vermaak en zielestichting van den lezer. Dan ware reeds lang de lyvige Hersilia op weg naar Gretnagreen, met den ouden Dieper en de kas (...). Maar, helaas, 'n romanschryver ben ik niet! Ik kan van al die mensen niets anders maken dan wat zy inderdaad waren: niemendal!’ (vw vii, p. 349-350)

Ook Droogstoppel vertelt in de Max Havelaar dat het zijn gewoonte niet is ‘romans te schryven of zulke dingen’. Hij weet niet waartoe zij dienen en staat verbaasd ‘over de onbeschaamdheid waarmede een dichter of romanverteller u iets op de mouw durft spelden, dat nooit gebeurt is, en meestal niet gebeuren kan’ (vw i, p. 15). *schrijverschap