As van Multatuli

‘Naar aanleiding van een verzoek van de Multatuli-Vereniging wordt besloten een waardige plaats in het columbarium beschikbaar te stellen voor de bijzetting van de as van m. en diens echtgenote Mevrouw Douwes Dekker-Schepel. Hierin moge worden gezien een hulde onzerzijds aan de nagedachtenis van deze grote figuur, die de eerste Nederlander was, die zijn stoffelijk overschot liet verassen.’

Aldus het Bericht van de Vereniging voor Facultatieve Lijkverbranding, juli 1947. De gebeurtenis vond plaats op 6 maart 1948 te Westerveld, waarbij G. Stuiveling als voorzitter van het Multatuli-Genootschap een toespraak, en Jan Musch voordrachten hield. Het monument in de urnentuin is van A.H. Wegerif.

In 1967 deed het gerucht de ronde dat de as van m. zoek geraakt was en door sigare-as was vervangen. Het hele verhaal berustte op een practical joke: *crematie 1.

(Lit. Jaap van der Does, ‘Wat rest van Multatuli - en waar?’, in: Over Multatuli, 1991, nr. 26, p. 5-10)