Saphir, Moritz G.

(m. spelt Safir), 1795-1858, Hongaars jood, journalist en dichter, bekeerde zich in 1832 tot het protestantisme. Vanaf 1837 gaf hij in Wenen Der Humorist uit. In Saphirs werk ontbreekt daarentegen de humor verklaart m. in Idee 627:

‘Het element van smart ontbreekt hem geheel, en dat is een treurig gemis. 't Spreekt vanzelf, dat ik hier van z'n werken spreek, niet van de persoon, die ik niet ken. En daar ben ik bly om, want hy is... koddig. Hy heeft z'n reputatie hoofdzakelyk te danken aan kwinkslagen die in de Fliegende Blätter, of in onze: “gy zult en moet lach-prullen” een goede figuur zouden maken, maar geenszins op humor gelyken, jazelfs den eigenaardigen dubbeltrek van 't genie uitsluiten. Hy heeft ternauwernood geest, en is slechts nu en dan - op franse manier: door woordspeling - geestig. Hy kaatst niet met gedachten, doch slechts met klank.’ (vw iv, p. 377)