Itoe andjing Belanda berkelahi sama tahi!

(Maleis) door m. verklaard als: ‘Die honden van Hollanders vechten met drek’. Met deze kreet gaven de inwoners van Jakatra zich over, schrijft hij in een noot bij de Minnebrieven (vw ii, p. 162).

Deze kreet werd door m. toegevoegd aan een passage waarin hij zijn ergernis uit over het publiek, dat hem niet betaalt voor zijn werk, maar het wel ijdel noemt als hij zijn portret te koop aanbiedt: ‘Ik begryp heel goed dat de Jakatranen, die staan bleven zolang er werd geschoten met lood, terstond wegliepen toen Publieks voorvaderen begonnen te werpen met andere ammunitie!’ (vw ii, p. 64; cf. Over vryen arbeid, vw ii, p. 185, waarin m. de Nederlandse vertaling van Itoe andjing... gebruikt, eveneens in een stuk over het publiek). In Over Specialiteiten noteert Fritsje die zeer goed Maleis spreekt en de zoon van een ‘specialiteit’ is, de uitroep als Andjing belanda! in een brief. m. corrigeert hem in een noot, maar geeft hier niet de Nederlandse vertaling van de kreet (vw v, p. 515).