Eibesius

ps. waaronder E.J.B. Schonck het boek De Vermakelyke slaa-tuintjes. Ad fidem veterum membra-narum sedulo castigati curis Aebesii (Utrecht, 1775) publiceerde. Het is een parodie op heruitgaven van Griekse en Latijnse auteurs, die vaak met geleerde noten werden overladen. Deze verzameling straatliedjes, uitgegeven als een klassieke tekst met geleerde aantekeningen naar het model van de Franse schrijver Saint-Hyacinthe, werd opgedragen aan ‘de jonge critici’.

m. vraagt op 4 augustus 1875 P.A. Tiele inlichtingen over dit boek. Hij noemt daarbij zijn eigen uitgave (ps. Eibes, 1775, Utrecht: J.C. ten Bosch) en schijft verder het te betreuren dat het commentaar ‘hoe zot ook te-pas gebracht, werkelyk geleerd is: ‘Onze tegenwoordige “bezorgers” van klassieken zyn wel zot, maar geven géén blyk van geleerdheid - de weinige uitzonderingen niet te na gesproken.’ (vw xvii, p. 767). In een noot uit 1876 bij Idee 413 noemt hij het boek een ‘aardige persiflage op litterarische kwasi geleerdheid’, maar niet ‘zot’ genoeg:

‘De beunhazen in litteratuur die 't Publiek diets maken dat ze wat degelyks verrichten door 't “uitgeven, bewerken, kommenteren en annoteren” van meesterstukkken, verdienen ándere oorvegen!’ (vw iv, p. 689)