Agatha

de vrouw wier geschiedenis verhaald wordt in Idee 182 (vw ii, p. 397-400). Zij geldt als voorbeeld van een vrouw die zich vrijgemaakt heeft. Het verhaal stelt ‘in 't licht (...) wat de vrouwen te danken hebben aan den bybel’ (vw ii, p. 397). De kleine Agatha was lief, goed en vroom. Zij leefde christelijk tot op haar achttiende jaar een (ongelovige) jongeman kwam die tegen haar van liefde sprak. De dominee en Agatha antwoordden met geloof:

‘de verliefde jonkman moest, om nu recht precies te weten wat een Christelyk huwelyk was, nalezen: Mattheus xix! En na dien tyd zag Agatha in, dat niet al het Christelyke, schoon, rein, verheven is. Nog enigen tyd bleef ze een goed meisje. Ze is 'n verstandige, goede vrouw geworden... maar - of liever want - Christin is ze niet meer.’ (vw ii, p. 400)

Deze parabel is een parafrase van het verhaal van de heilige Agatha van Catania: zij wees (met verwijzing naar haar ‘mystieke verloving’ met Jezus) een huwelijksaanzoek van een niet-christen af en moest dit, na zware vernederingen en folteringen, met haar leven betalen.