22 april 1877
Brief van G.L. Funke aan Multatuli. Dubbel velletje postpapier, waarvan blz. 1-2 beschreven. (M.M.)
Met gedrukt kopje G.L. Funke. Heerengracht bij de Hartenstraat, 242.
Amsterdam, 22 April 1877
Beste Dekker. Hierbij het vod terug. Ik kan me voorstellen hoe 't U verbitteren moet door zulk volk gecajoleert [1.] gecajoleerd: gevleid (naar 't frans). te worden. Ter wille van hun boterham springen ze dan nog om hun staart om toch vooral vrede te houden met jan en alleman en sleuren U daarbij en passant door de modder. 't Is om misselijk te worden! Geloof niet dat ik er ooit aan gedacht hebt dat Gij Marie Anderson op mij af hadt gezonden. Ik begrijp al te goed dat de behoefte haar dwingt, maar Ge ziet zeer wel dat ik haar niet helpen kàn, al woû ik dat nòg zoo graag. Daartoe kiest zij niet fijn genoeg. Alleen bij bijzonder uitnemende stukjes kan ik mij doen gelden bij onze redactie, niet bij dergelijke zeer ordinaire opstelletjes. Ik voel heel goed dat Ge van dit buurvrouwtje wel eens last zult hebben, maar ze is ongelukkig en daarom dient haar iets vergeven te worden.
Ik geloof met U dat 't beter is niets te antwoorden op artt. als die Amstelbode geeft. Weinigen lezen dat blad en niemand zal U aanwrijven dat Ge aan zulk geschrijf kennis hoeft te nemen. Zij die zich laten verlokken de aangeprezen waar te koopen, zullen zeer spoedig zien dat het prospectus loog. Maar, zoudt Ge ook vd. Voo dringend verbieden zich te onthouden van publicatie van brokstukken uit brieven die Ge hem vroeger schreeft? Doet hij 't dan tòch, dan ware 't misschien goed in de voornaamste couranten een korte waarschuwing te plaatsen. Maar - misschien is geheel zwijgen 't àllerbest.
Hartelijk gegroet, ook Mimi, van vrouwlief en van
tt G L F