21 maart 1876
Brief van Mimi aan G.L. Funke. Dubbel velletje postpapier, waarvan blz. 1-3 en 4 (¾) beschreven. (M.M.)
De brief werd op 20 maart begonnen.
Wiesbaden 20 Maart 76
Waarde Funke! Zeker hebt ge nu myn brief met 't lystje van de stukken die ik voorstel te schrappen reeds ontvangen. Byna spyt het me (nadat Dek van morgen uw briefkaart ontving) dat ik daarmee zoo vlug ben geweest! Enfin... 't staat altyd nog aan u. Ik ben heel bly dat 't geheel u bevalt. Ja, zeker zal 't een ryke bloemlezing zyn. Ik verlang er al naar hem gedrukt te zien!
Wat het voorwoordje aangaat is moeilyk. Dek zei: ‘als een ander het zóó geschreven had zou ik er zeer tevreden mee zyn.’ Hy keurt het alleen af omdat ik 't geluk - of eigenlyk in dit geval 't ongeluk - heb, zyn vrouw te zyn.-
Ik zou werkelyk niet weten hoe 't anders te maken. Myn hoofd indruk was werkelyk dat ik verontschuldiging noodig had voor 't plukken. Ik hoop u 't met me eens zult zyn dat zoo ik dat niet zeggen mag ik beter doe te zwygen.
21 Maart
Daar ontvang ik uw brief van den 19den die me veel genoegen doet. Ik begryp wel is waar niet goed hoe er na 't vervallen van de stukken die ik in myn vorigen opgaf nog sprake kan zyn van tien afl. van 48 blz - ook niet al wordt Saidjah behouden. Maar dat zal wel blyken. Zoodra er van eene bloemlezing sprake was, had dek gezegd ik zou 't aardig vinden de Saidjah niet op te nemen. En ik begreep hem in zekeren zin wel, 't is zeker een bewys van rykdom zoo'n algemeen geprezen stuk te kunnen missen - toch hoop ik hy nu, als het er aan toe is, toe zal geven. Ik vond het by 't nalezen juist weer zoo heerlyk mooi, en die mieren-episode er voor past zoo goed!-
Ja zeker dat is al zeer goedkoop f2.50 hoogstens, voor dat alles! - En dat ge my f300 wilt betalen vind ik werkelyk heel royaal. Ik had dat niet durven verwachten, en ben er dus heel tevreden mee, meer dan dat. Daar dek by U in 't kryt staat stellen we u voor dat bedrag te boeken, en (byv. in 't laatst van April) daarvan niet meer te zenden dan 't saldo bedragen zal.
Ik moet 't jaartal dan op enkele plekken verzuimd hebben by te schryven. Myn plan was wel het onder alle stukken te plaatsen. Nu, dit is in elk geval een kleinigheid die ik in de proef kan invullen. Ook 't nommer van de bundels Ideen.
Neen, 't opgeven daarvan is moeilyk om accuraat te zyn. [1.] Deze zelfkorrektie slaat op een doorgestreepte voorafgaande zin waarin Mimi aanbiedt een lijstje met de nummeropgaven bij te voegen. 't Is zoo'n kleinigheid, dat kan ik in de proeven by voegen.
U ziet dat uw redactie voor 't voorwoordje is aangenomen.
Ik wou zoo graag dat u my eens raad gaf in een klein moeilykheidje. Reeds voor een paar maanden is in ‘Nederland’ een stukje van my opgenomen, en de heer Loman heeft toen 25 afdrukjes voor my genomen. Dit was opzich zelf heel vriendelyk, want ik had er geen conditie van gemaakt. Maar nu is 't ongeluk dat ik ze niet hier schyn te kunnen krygen. Eigenlyk is er voor my de aardigheid al lang af door 't lange wachten - maar ik vind 't naar voor den heer Loman 't air aantenemen alsof 't me niets schelen kan. Ik had hem eerst verzocht ze (nat. voor myn rekening) per post te zenden, ofschoon 't by elkaer een 100 vel moet bedragen - maar toen er niets kwam opdagen heb ik hem nog eens geschreven met verzoek, als er bezwaren waren tegen de verzending per post, ze naar Leiden te zenden, aan een adres dat ik hem opgaf. Ook dat heeft hy niet gedaan, en nu weet ik niet hoe ik er mee aanmoet? Ik kan toch niet voor de derde maal schryven?
Hoe maakt het uw vrouwtje? Met wel hartelyke groeten aan u beiden, ook van dek
Uw zeer toegenegen
Mimi