5 mei 1873
Brief van Multatuli aan G.L. Funke. Enkel velletje postpapier, dubbel gevouwen en tot bovenaan blz. 4 beschreven. (M.M.)
5 milliards: de bij het vredesverdrag opgelegde oorlogsretributie, die door Frankrijk in snel tempo werd betaald.
Wbaden 5 Mei 1873
Waarde funke, Ik ontving nog geen antwoord op m'n briefje van Donderdag avend (?). Ik zeg dit maar pro memorie. Misschien zyt ge Saterdag niet of telaat te huis gekomen, en hebt het druk. Wat begrypelyk is.-
Ik ben zeer verdrietig gestemd. Wat ik uit Holland te lezen kryg maakt me moedeloos. En als 't niet moest, schreef ik geen letter. Ook physiek voel ik me zeer lam. Maar wat helpt het. Ik moet produceeren of omkomen. De voortdurende ervaring dat men tegen 'n muur spreekt werkt afmattend.
Sedert vele weken sta ik elken dag op met het gepeins over Atjin. Zal ik, zal ik niet de ‘Nota’ van den minister aantasten? Nog altyd ben ik daarover in spanning. En die kost me duur. Er behoort veel toe om zoo-iets van zich aftezetten, en dan met hart en ziel ánder werk te verrichten. Maar 't moet.
Geen proef ontvangende van vel 21, begin ik te vreezen dat daarvoor geen kopie genoeg was. By 't zenden meende ik dit ook. Maar later dacht ik toch dat de kopie wel zoo ver strekken zou. Hoe dit zy, hierby voorloopig ½ vel. Ik hoop morgen meer te zenden. In allen geval kan dan 21 gereed gemaakt worden. Als er iets mankeerde, moet het toch zeer weinig zyn.
Denkt ge aan de ‘Nota van den minister?’ by v. Cleef te s'Hage.
Wees hartelyk gegroet
tt
DD
Verbeelje ze vorderen hier van my Lands- en Stadbelasting te samen f 77.-
Let wel 1o dat ik hier van niemand iets geniet, niemand concurrentie aandoe &c. en 2o dat alles wat ik koop of huur (m'n 1½ kamer dus ook) reeds belast is. Wat de Duitschers met hun 5 milliards uitvoeren, mag god weten! Ik moet dan ook zeggen dat ieder klaagt.