21 februari 1887
Brief van P.A.M. Boele van Hensbroek aan Mimi. Dubbel velletje postpapier, waarvan blz. 1 en 4 (½) beschreven. (M.M.)
's Grav. 21 Febr. 1887
Mevrouw,
Vergun mij dat ik U mijne diepgevoelde deelneming betuig, nu uw echtgenoot, onze hoogvereerde Multatuli, voor altijd zwijgt. Troost kan ik, die u ten eenenmale onbekend ben, niet bieden. Het is dan ook om te voldoen aan een innigen drang des gemoeds, als ik U verzoek onder de vele vrienden van uw onvergetelyken man ook mij een nederige plaats te gunnen.
Ware ik niet door onverbiddelijke pligt daarin verhinderd, dan kwam ik daarginds in uw stille dorpje om den geniaalsten Nederlander vaarwel te zeggen. Dat is mij onmogelijk. Nu heb ik de vrijheid genomen aan U een paar palmtakken toetezenden, welke ik U verzoek uit mijn naam op Multatuli's lijkbaar of op zijn graf nederteleggen.
Met aan dit verzoek te voldoen verplicht U mij ten zeerste.
Aanvaard, Mevrouw, met de herhaalde betuiging van mijne deelneming de verzekering mijner onbeperkte hoogachting.
Ik heb de eer te zijn, Mevrouw,
Uw DWD
P.A.M. Boele van Hensbroek