10 maart 1878
Brief van Multatuli aan Mimi. Dubbel velletje postpapier, geheel beschreven. (M.M.)
Meppel, Zondag avend, laat
Ik ben nog altyd kwaad op je. Hoe kan je me 'n dik envelop zenden met 'n briefer in voor 'n ander? En ik zit nu te Meppel, om morgen naar Groningen te gaan, en ik heb je gister niet geschreven en vandaag ook niet. En je brief die zeker vandaag te Rottm om 2 uur zal aangekomen zyn, heb ik ook niet. En ik heb er niet naar laten vragen aan de post, wat ik anders zeker zou gedaan hebben, daar ik juist ± 2 uur van huis moest en dus best had kunnen maken dat ik hem kreeg. Zeker vind ik hem morgen te Groningen, waar V.H. hem zal nazenden. Maar je begrypt dat hy eerst voelen moet of er ook iets voor 'n ander in zit. In dat geval zou 't jammer voor die anderen zyn hun zeer gewaardeerde korrespondentie naar 't Noorden te zenden. Als er dan in zoo'n envelop ook iets voor my zit, zal ik 't wel eens krygen als ik te Rottm terugkom. -
En ik ben 1½uur by Betsy geweest. Gister avend hebben ze ‘geopend’. De ontvangst was allerliefst. Toen ik stilhield met de vigilant, vloog de deur open
(De winkel was gesloten om den zondag. De gordynen voor de deur en uitstalkast waren neer)
en Betsy kwam me kinderlyk lief te gemoet. Zy en Juffr. B. [1.] Juffr. B.: Bos, medewerkster in de winkel van Mimi's zuster Betsy. waren verrukt over hun winkeltje en ik was geroerd over haar vreugde! Waarlyk schoon, zoo allerliefst ze ingenomen waren met alle arrangementen. Ik moest de ‘kast’ van buiten zien, en daarvoor werd de gordyn opgehaald, en alles bewonderen. Nu, 't was aardig en netjes! Maar de kinderlykheid (van allebei!) trof me zeer! Ja, als kinderen roemden ze op die gasinrichting, op die toonbank, op dat kastje, op die uitstalling, op de zitkamer, op 'n (inderdaad allerliefste, praktische en onbegrypelyk goedkoope) schryftafel (voor Betsy die de administratie houdt!) op 't behangsel, op 't vloerzeil, op alles. Kyk, 't was lief, en ik moest zeggen: kinderen jelui vreugd is poëtiek! Dat vond ik inderdaad. Ik bleef 1½ uur, en ze onthaalden me op 'n heel vol bord soep. Jammer dat ik niet de eerste kooper kon zyn. Juffr. Bos zei dat er gistravend al voor 20 gl. verkocht was. Maar vandaag was 't Zondag, dus gesloten. ‘Nu zei ik, ik heb allerlei dingen noodig en koop voor 10 gl. 't Spyt me dat ik niet 25 zei, maar dat maak ik later goed. Ze hebben namk ook petits riens [2.] petits riens: prulletjes (fr.) die nu juist niet by lingeries hooren en juffr. B. zocht voor 10 gl snuistery by elkaar. En... op den schoorsteen stond geen pendule. Die zal ik koopen als ik terug kom. Betsy was er kinderlyk bly mee toen ik dit beloofde. Jammer dat de schoorsteen wat smal is. Zoodat ik beperkt ben in de keus, anders kregen ze 'n heele mooie. Nu zoo mooi als 't kàn.
(Wees niet bang voor m'n uitgevery. Ik zegje dat de uitslag van Tandem je verbazen zal. Geldgebrek is voortaan onmogelyk. Lykt het niet 'n sprookje? Ieder die ik er in aanneem, staat verbaasd over den praktischen eenvoud en 'n onmisbaar succès. Jy Thomas, zult het zien.) -
Heeft V. Helden je geschreven over Koenraad? Ik vind het zeer geschikt voor hem, en dan kryg jy 2 uur daags wat tyd om brieven - intesluiten. -
Morgen om 12 uur ga ik van hier. 2-6 in Groningen.
Woensdag naar Leeuwarden. -
Het reizen, trekken, menschen zien verveelt me. Maar 't spreken zelf kost me niets. Dat gaat vanzelf. Ik denk er niet meer over voor 'n uur vóór 't ‘optreden’. Gedurende dat uur van voorbereiden span ik me maar zeer gematigd in, en van 't ‘optreden’ af tot het slot toe, heb ik maar weinig herinnering. -
Heeft men je twee Middelburgsche Couranten gezonden? Dat interviewing artikel is wel aardig. -
Je oudtante Burgerhart is overleden. -
Ook Zaalberg is dood, naar ik hoor. -
Gesloten Maandag ochtend. Ik ga naar Groningen.
van nacht weinig gehoest [3.] Deze woorden in potlood over de tekst heen geschreven op blz. 4..